Dramatyczne przeżycia Tolka, żołnierza pochodzenia żydowskiego, w czasach II wojny światowej. Opowieść napisana na podstawie wspomnień Naftalego Klingsa, nazywanego Tolkiem. W sierpniu 1939 roku Tolek Klings zostaje powołany do wojska. W rodzinnej miejscowości pod Lwowem zostawia żonę Klarę i małego synka Juliusza. Obiecuje ukochanej, że niebawem do niej wróci. Podobnie jak jego koledzy wierzy, że wkrótce alianci przystąpią do wojny i koszmar szybko się skończy. Klęska wrześniowa niweczy te nadzieje. Tolek decyduje się na brawurową ucieczkę z węgierskiego obozu. Od kary ratuje go niezwykła jak na tamte czasy umiejętność bezwzrokowego pisania na maszynie, dzięki której osiąga wysoką pozycję w szeregach administracji wojskowej. Z Brygadą Strzelców Karpackich przechodzi cały szlak bojowy - od Libanu przez Palestynę po Tobruk i Monte Cassino. Przy życiu trzyma go tylko obietnica złożona żonie i synowi oraz nadzieja, że jeszcze się zobaczą. Leon Silver, zięć Tolka Klingsa, zafascynowany historią teścia, namawia go na spisanie wspomnień. Wielogodzinne rozmowy o niezwykłym ładunku emocjonalnym, często prowadzone późno w nocy, zaowocowały powstaniem tej poruszającej książki.

Kontynuacja "Dymów nad Birkenau", jednej z najważniejszych relacji o obozie Auschwitz-Birkenau.
Lepiej pełzać na czworakach, podpierając się odrąbanymi kikutami, ale żyć. Takie jest najpotężniejsze prawo człowieka. Chęć życia. Przymus życia. Nawet obóz tylko w nielicznych stłumił instynkt istnienia. Gryźć ręce z bólu, z rozpaczy, z utraty wszelkich złudzeń - ale żyć.
W styczniu 1945 roku hitlerowcy na wieść o zbliżającej się armii radzieckiej zaczęli zacierać ślady swojej zbrodni i ewakuowali więźniów Oświęcimia. Tysiące schorowanych i wygłodniałych ludzi pognano w marszu śmierci na zachód. Wiadomość o klęsce Niemców rodzi bunt. Trzem więźniarkom udaje się uciec. Po latach Oświęcimia muszą znaleźć siłę do walki o swą wolność, o swoje życie.

Opis pochodzi od wydawcy